Urodzony 21 maja 1919 roku w St. Brieuc (Bretania), wstąpił do Misjonarzy Afryki w 1943 roku. Po nowicjacie w Maison Carree w Algierii, studiował teologię w Tunezji. Złożył śluby misyjne 29 czerwca 1949 roku i przyjął święcenia kapłańskie 1 lutego 1950 roku w Kartaginie. Ojciec Alain spędził całe swoje życie misyjne – 44 lata – głównie w Algierii, w Kabylii. Jak każdy Ojciec Biały, zaczął od nauki języka. Studiował arabski w La Manouba w Tunisie. Następnie został skierowany do ludności berberyjskiej w Djemaa Saharidj, Oadhias, Beni, Yenni, Azazga… Potem nauczał, zajmował się rozwojem ośrodka zawodowego lub nadzorował plac budowy. Był bardzo aktywny, robiąc trzy rzeczy jednocześnie. Nacjonalizacja edukacji w 1976 roku pozwoliła mu zwolnić tempo. Skorzystał z okazji, aby rozwijać swoją stronę mistyczną i charyzmatyczną. Kilka razy kusiło go życie kontemplacyjne. W 1978 roku został przeniesiony do Tizi-Ouzu, swojej ostatniej placówki misyjnej. To tam, na dziedzińcu domu Ojców, w późne przedpołudnie 27 grudnia 1994 roku, Ojciec Alain został zabity, razem z trójką współbraci. Spoczywa na cmentarzu w Tizi-Ouzou. Raczej dyskretny i powściągliwy, człowiek wnętrza i modlitwy, Ojciec Alain był szanowany za swoją pobożność i troskę o kontakty. Wkładał wiele miłości w to, co robił: nauczanie katechizmu chrześcijańskim dzieciom, duchowe towarzyszenie komuś, odwiedzanie rodziny czy starszej osoby. „Był mądrym człowiekiem, i za takiego też uważali Go Kabylowie.”
