Tegoroczną Uroczystość Objawienia Pańskiego, która jest Dniem Modlitwy i Pomocy Misjom, przeżywamy pod hasłem: „Eucharystia objawieniem miłości”. Eucharystia prowadzi do komunii z Chrystusem. To jest pierwszy i najważniejszy Jej owoc, a zarazem zadanie dla tych, którzy z wiarą w Niej uczestniczą.
Chrystus, który w sakramencie Ciała i Krwi staje się bezinteresownym darem, domaga się przyjęcia Go ze strony swych uczniów. Komunia z Chrystusem prowadzi do komunii z całym Kościołem. To kolejny dar, a zarazem nakaz moralny. Chrześcijanie żyjący Eucharystią mają stać się budowniczymi pokoju i jedności w sobie, w Kościele i w świecie współczesnym.
Eucharystia nie tylko uświęca tych, którzy w Niej uczestniczą, ale stanowi impuls do kontynuowania misji uświęcania świata i budowania królestwa Bożego na ziemi. Św. Jan Paweł II przypominał, idąc za nauczaniem ostatniego Soboru, że powołaniem każdego chrześcijanina jest kroczenie drogą świętości osobistej oraz odpowiedzialność za misyjne dzieło ad gentes. W misję tę zaangażowali są misjonarki i misjonarze, o których w sposób szczególny pamiętamy w Dzień Objawienia Pańskiego. To przyniesiona przez nich sakramentalna obecność Jezusa Eucharystycznego sprawia, że przyjmujący wiarę mogą się z Nim jednoczyć, aby uczestniczyć w pełni zbawienia. Zbawcza skuteczność Ofiary Eucharystycznej urzeczywistnia się w pełni wówczas, gdy w Komunii przyjmujemy Ciało i Krew Pana. Otrzymujemy Tego, który ofiarował się za nas, otrzymujemy Jego Ciało, które złożył za nas na Krzyżu oraz Jego Krew, którą przelał „za wielu […] na odpuszczenie grzechów” (Mt 26,28).
W każdym eucharystycznym zgromadzeniu uczniów trwa obraz pierwszej chrześcijańskiej wspólnoty, który Łukasz przedstawił w Dziejach Apostolskich jako przykład dla nas, pisząc, że pierwsi ochrzczeni „trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach” (Dz 2,42).
Podobnie jest i dzisiaj. Gdziekolwiek żyje i działa Kościół współczesny, szczególnie Kościół misyjny, tam chrześcijanie gromadzą się razem na Mszę Świętą, wokół Jezusa Eucharystycznego.
Eucharystia, ze względu na kontekst jej ustanowienia, bardzo mocno akcentuje konieczność zachowania przykazania miłości. Jest objawieniem miłości Boga. Chrześcijanin, który uczestniczy w Niej i wpatruje się w Chrystusa umywającego nogi Apostołom oraz ofiarowującego się im w sakramencie Ciała i swojej Krwi, nie może zapominać, że Wieczernik jest szkołą miłości braterskiej. Ta prawda była podkreślana zawsze, zwłaszcza gdy w starożytności sprawowaniu Eucharystii towarzyszyła wspólnotowa agapa. Zbierano przy jej okazji dary, które przeznaczano na potrzeby lokalnej wspólnoty oraz działalność charytatywną (Dz 4,32–35).
Eucharystia jako objawienie miłości, zobowiązuje Kościół do tego, by żył przykazaniem miłości bliźniego również poprzez pomoc duchową i materialną dla misji i misjonarzy.
o. Kazimierz Szymczycha SVD
