Urodzony w Angers 27 sierpnia 1925 roku, wstąpił do Zakonu Ojców Białych w 1941 roku, odbył nowicjat w Kartaginie i trzy lata później złożył śluby misyjne w Thibar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1950 roku. Człowiek o silnym charakterze, obdarzony naturalnym autorytetem, który łagodziła wielka ludzka ciepłość. Ojciec Jean był dobrym organizatorem i bardzo sumiennym w wielu ważnych powierzonych mu zadaniach: ekonom w seminarium w Thibar w Tunezji, założyciel Centrum El Harrach w Algierii, zaangażowany przez piętnaście lat w wiele innych ośrodków zawodowych, gdzie zawsze priorytetem było kształcenie młodzieży. Był także odpowiedzialny na różnych szczeblach za swoich zakonnych braci ze Zgromadzenia Misjonarzy Afryki: przez sześć lat był asystent prowincjalnym we Francji, przez 6 lat przełożonym regionalnym w Algierii. Z wiekiem stawał się bardziej elastyczny, zachowując jako cenne atuty swoją wielką miłość, swoje umiejętności praktyczne i umiejętności interpersonalne. W 1985 roku został mianowany przełożonym wspólnoty w Tizi-Ouzou, stanowisko, które potem przekazał najmłodszemu członkowi wspólnoty – ojcu Christianowi Chesselowi. Publicysta dla jednych, nauczyciel dla innych. 27 grudnia 1994 roku został wezwany ze swojego biura na parterze i zamordowany na podwórku. Spoczywa na cmentarzu w Tizi-Ouzou. „Prosty, utkany z jednego kawałka”, „człowiek modlitwy”, którego świadectwo życia zasłużyło mu na to stwierdzenie: „Ojciec Jean zaprowadził mnie do Boga, nie mówiąc mi o Nim. Wystarczyło mi tylko obserwować, jak żyje, i medytować nad jego postawą”. Razem z trójką błogosławionych współbraci i 18 męczennikami Kościoła w Algierii, jest wspominany w Kościele 8 maja.
