Wspomnienie 8 lutego
Urodziła się w 1868 r. w Sudanie. W wieku ok. 10 lat została porwana i stała się niewolnicą. Wielokrotnie sprzedawana kolejnym właścicielom, doświadczyła wielu fizycznych i duchowych cierpień wynikających z niewolnictwa. Gdy znalazła się w rękach włoskiego konsula, odzyskała wolność. Wraz z nim udała się do Włoch, by zajmować się jego rodziną. Tam zetknęła się ze zgromadzeniem Córek Miłosierdzia, które podjęło trud jej religijnego wykształcenia. Po kilku miesiącach przygotowań Bakhita przyjęła chrzest i bierzmowanie. Kilka lat później wstąpiła do zgromadzenia Córek Miłosierdzia w Wenecji. Służyła Bogu i współsiostrom przez następnych 50 lat. Jej przyjemny wygląd i ciepły głos pomagał wielu biednym i opuszczonym, którzy przychodzili do klasztoru, w którym mieszkała. Po długotrwałej chorobie zmarła w 1947 r. Jan Paweł II beatyfikował ją w 1992 r. a w 2000 r. kanonizował.
