Wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa jest jednym z kluczowych momentów w chrześcijańskiej teologii. Dzisiejsza liturgia Słowa przedstawia nam jego opis w ujęciu Św. Marka. Chcemy zatem zaprosić Cię, aby bardzo misyjna perspektywa tego ewangelisty ubogaciła również Twoją refleksję nad tym szczególnym wydarzeniem jakim było Wniebowstąpienie Jezusa. Chyba wznosi ono nasze rozumienie wiary i misji chrześcijańskiej na nowy poziom.
Święty Marek Ewangelista nie rozpisuje się za bardzo o przedziwności tego wydarzenia, które zwykliśmy określać jako Wniebowstąpienie. Skupia się raczej na tym co istotne, jakby to był tylko kolejny etap przygotowywania Apostołów do misji: ,,został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Ojca.” Dodaje jednak kontekst tego momentu, który może wzbudzić w nas (chrześcijanach o 2000 lat młodszych) mnóstwo emocji. Najpierw Jezus przypomniał jedenastu świadkom Wniebowstąpienia sedno nakazu, do którego ich cały czas przygotowywał: aby poszli – czyli by byli w drodze i głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu, po to, by inni również mogli w Niego uwierzyć. W dodatku Jezus w tej szczególnej rozmowie zapewnia ich, że będą umieli rozpoznać rodzącą się w sercach swoich słuchaczy wiarę po określonych znakach: wypędzanie złych duchów, mówienie nowymi językami, branie węży do rąk, zatruty trunek im nie zaszkodzi. W ujęciu Św. Marka, to doświadczenie zaowocowało tym, że Apostołowie natychmiast wyruszyli wypełniać nakaz misyjny. Idąc za tokiem rozumowania autora tej Ewangelii, musieli chyba mocno uwierzyć, bo i im samym również udzieliło się doświadczanie znaków, które interpretowali jako potwierdzenie że misja, którą właśnie rozpoczęli jest Bożym dziełem.
Abstrahując od wyjaśniania czym były te znaki, można dostrzec w opisie ewangelicznym Marka, że wzrost wiary, przemiana, doświadczenie działania Boga w życiu posłanych, ma być tym co potwierdza że ewangelizując realizujemy dzieło Boga. W naszym życiu misyjnym jest dużo okazji do zaangażowania. Jako że będąc misjonarzami jesteśmy ludźmi raczej aktywnymi, niech dzisiejsza Ewangelia będzie dla nas zachętą do ewaluacji wszystkich przestrzeni wypełnionych działaniem, w oparciu o kryterium, które zaproponował Jezus ,,tym, których sobie wybrał.”
To prawda, że przejście od słowa do czynu jest dla nas ważne, ale autentyczność wiary ma się wyrażać w tym, że będąc narzędziami Bożej Miłości i zbawienia dla innych sami będziemy się uświęcać.
